Doruk dün arkadaşı Can'ın doğum günü partisine gitti, o kadar eğlendi ki, o kadar yorgunluğuna rağmen dönüşte arabada "ama Can'a hediyesini vermeyi unuttuk" diye söylendi. Haklıydı aslında hediyeleri girişte oyun okulunun ablaları topladı ve o sırada Doruk top havuzunda oynadığı için o sahneyi görmemişti. O'na olanı anlattım o zaman ikna oldu : "Çocuk hediye bekler" diye de ekledi :)
Onunla sohbet etmek o kadar keyifli ki; geceleri yatmadan önce "hadi gidip yarın işe ne giyeceğime bakalım" diyorum "kıyafet seçelim" diyor. Dolabımı açıp bakıyoruz, birini tutuyor ve "bu çok spor" diyor :) evet o çok spor, şık birşeyler bakmak lazım diyorum :)
Dün gece de benzer diyalogları yaşarken bana "aynen öyle" dedi. "Nasıl yani?" dedim. "evet ayyynennn öyyyleee" dedi. Aslında ne kadar ilginç 3 yıl önce olmayan bir varlık nasıl oluyor da şimdi herşeyimiz oluyor? ya da 3 yıl önce "ınngggaaa" diye bağıran ufaklık şimdi "aynen öyle" diyebiliyor??
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder