Ben Dodo, anne-baba-ben, ben levle (tavla), ben Bade e eee (Bade'nin parkına gittim), ben bıdıbıdı, ben düttüüü, ben mamma.... her cümle (cümle çalışmamız ) "ben" üzerine kurulu. birisi bişey yapsa hemen ben ? sorusu geliyor arkasından... Doruk gitgide daha da tatlılaşıyor, konuşmasını dört gözle bekliyorum bakalım neler yumurtlayacak ? mimikleri o kadar kuvvetli ki, her istediğini anlatıyor olması konuşma sürecini uzattı gibi geliyor, gerçi daha 2 yaşında bile değil, ben biraz acele ediyorum işte :)Haftasonu Şile'ye gittik , Doruk çok ama çok mutluydu, nasıl olmasın ki, hem anneannesi, hem babaannesi, hem İsmet dedesi hem Ahmet dedesi yanındaydı. Denizde simit istemedi beyimiz onun yerine babasının elinden tutarak denizin içinde yürüdü hatta Doruk yürümeyi pek sevmediğinden koştu hem de öyle dizlerinde değildi su seviyesi göbeğinin de üzerindeydi... merdivenlerde 1. basamağa çıkıp babasının kucağına atlamayı da keşfedince onu denizden ayırmak bir hayli zor oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder